-
1 plan
сущ.• замысел• затея• намерение• план• проект• распорядок• схема• умысел* * *план (другие значения)punkt widzenia, przen. płaszczyzna план (точка зрения)* * *♂, Р. \planu план;pokrzyżować komuś \plany сорвать чьи-л. планы;zejść na drugi, dalszy \plan отступить на задний план
* * *м, P planupokrzyżować komuś plany — сорва́ть чьи́-л. пла́ны
zejść na drugi, dalszy plan — отступи́ть на за́дний план
См. также в других словарях:
pokrzyżować się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os dk Ia, pokrzyżować siężuje się, pokrzyżować sięany {{/stl 8}}{{stl 7}} ulec zaburzeniu, zagmatwaniu; poplątać się, pokręcić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pokrzyżowały się komuś plany. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pokrzyżować — dk IV, pokrzyżowaćżuję, pokrzyżowaćżujesz, pokrzyżowaćżuj, pokrzyżowaćował, pokrzyżowaćowany 1. «zniweczyć, unicestwić, popsuć coś» Pokrzyżować czyjeś plany, zamiary. Coś pokrzyżowało komuś życie. 2. rzad. «pokłaść coś na krzyż, umieścić jakieś… … Słownik języka polskiego
wleźć — dk XI, wlezę, wleziesz, wleź, wlazł, wlazła, wleźli, wlazłszy włazić ndk VIa, włażę, wleźćzisz, właź, wleźćził 1. pot. «leząc, wolno idąc wejść gdzieś, pod coś, do środka czegoś» Wleźć do wanny. Wleźć do rowu. Wleźć do ogrodu przez dziurę w… … Słownik języka polskiego
poplątać — dk IX, poplątaćplączę, poplątaćplączesz, poplątaćplącz, poplątaćał, poplątaćany 1. «splątać jedno po drugim, splątać wiele czegoś, pozaczepiać jedno o drugie» Poplątać nici. Poplątane gałęzie, korzenie. Wiatr poplątał nam włosy. 2. «zagmatwać,… … Słownik języka polskiego
popsuć — dk Xa, popsućpsuję, popsućpsujesz, popsućpsuj, popsućpsuł, popsućpsuty 1. «zniszczyć, uszkodzić coś czyniąc nieużytecznym, wymagającym naprawy; zepsuć» Popsuć maszynę. Deszcze popsuły drogę. Dziecko popsuło wszystkie zabawki. ◊ Popsuć (sobie)… … Słownik języka polskiego
rozbić — dk Xa, rozbićbiję, rozbićbijesz, rozbićbij, rozbićbił, rozbićbity rozbijać ndk I, rozbićam, rozbićasz, rozbićają, rozbićaj, rozbićał, rozbićany 1. «uderzeniem, uderzeniami rozłupać coś na części, na kawałki; stłuc przez upuszczenie czegoś lub… … Słownik języka polskiego
szyk — I m III, D. u, N. szykkiem; lm M. i «elegancja, wykwint, wytworność (zwłaszcza w ubieraniu się, w ruchach)» Szyk wielkomiejski. Nabierać szyku. Zajechać z szykiem samochodem. Ubierać się z szykiem, bez szyku. Ktoś jest bez szyku. ◊ pot. Zadać… … Słownik języka polskiego
krzyżować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, krzyżowaćżuję, krzyżowaćżuje, krzyżowaćany {{/stl 8}}– pokrzyżować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} psuć, udaremniać, unicestwiać czyjeś plany, zamiary itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pogoda pokrzyżowała… … Langenscheidt Polski wyjaśnień